Stropy Teriva należą do najpopularniejszych rozwiązań konstrukcyjnych, dzięki swoim licznym zaletom. Nie oznacza to, że nie posiadają one żadnych wad, bo nie istnieje taka technologia budowlana, która pogodziłaby wszelkie (nierzadko sprzeczne ze sobą) oczekiwania. Stropy Teriva z Radomia są doskonałym przykładem tego, że można osiągnąć znaczne korzyści kosztem ustępstw. Aby jednak bilans był dodatni, potrzebna jest świadoma analiza plusów i minusów.
Strop Teriva czy Monolit?
Już na etapie planowania rozwiązań konstrukcyjnych domu trzeba podjąć wiele kluczowych decyzji. Jedną z nich jest odpowiedź na pytanie, jaki rodzaj stropu wybrać: Monolit czy Teriva? Oba rozwiązania są obecnie bardzo popularne. Zapewniają świetne właściwości konstrukcyjne, lecz zachodzą między nimi również istotne różnice. Przeanalizowanie poniższych argumentów pozwoli podjąć mądrą decyzję.
Stropy Teriva – ogólna charakterystyka
Konstrukcja nośna składa się z prefabrykowanych belek kratownicowych, rozpostartych dość gęsto pomiędzy ścianami nośnymi. Rozstaw belek jest ściśle zależny od szerokości pustaków (keramzytowych lub betonowych), stanowiących wypełnienie stropu. Rozmiary oraz typy pustaków dobiera się pod kątem grubości stropu, zgodnie z zasadą: im grubszy strop tym węższe pustaki, a tym samym gęstszy rozstaw belek. Tak ułożona konstrukcja (plus oczywiście zbrojenia wieńców i żeber rozdzielczych) zalewana jest tzw. nadbetonem, który zespala całość od góry w jeden monolit. Po ogólnej charakterystyce tego systemu dobrze jest się zorientować, jakie wady i zalety ma strop Teriva.
Stropy Teriva – zalety
Wykonanie stropu w systemie Teriva niesie za sobą wiele korzyści. Warto być ich świadomym zastanawiając się, czy wybrać strop Teriva czy Monolit. Poniżej przedstawiamy kilka istotnych plusów takiego rozwiązania.
- możliwość ręcznego montażu na budowie bez konieczności użycia ciężkiego sprzętu, co ma szczególne znaczenie w miejscach trudno dostępnych;
- niewielki ciężar stropu;
- powszechna dostępność prefabrykatów;
- dobre parametry przenoszenia obciążeń;
- dobra izolacja cieplna, którą można jeszcze podwyższyć, stosując pustaki pełne z betonu komórkowego o gęstości 500 kg/m³.
Stropy Teriva – wady
Poza oczywistymi zaletami można dostrzec kilka negatywnych sytuacji związanych z montażem takiego stropu:
- możliwe występowanie tzw. klawiszowania, czyli nierównomiernego uginania się belek stropowych pod wpływem obciążenia;
- pracochłonność układania i związane z nią relatywnie wysokie koszty robocizny;
- dość niska izolacja akustyczna (można ją podwyższyć, stosując pustaki pełne z betonu komórkowego o gęstości 500 kg/m³);
- podobnie jak w przypadku stropów wylewanych, konieczność pielęgnacji warstwy nadbetonu, a także użycia szalunków oraz podpór montażowych,
- ryzyko związane z procesem układania pojedynczych elementów, które pod wpływem nacisku i postawienia stopy w nieodpowiednim miejscu mogą ulec zniszczeniu.
Stropy Teriva Plus – kolejność prac
- wykonanie konstrukcji drewnianej okalającej wnętrza pomieszczeń, na której wesprą się belki i deklowane elementy stropu,
- wciągnięcie i rozstawienie belek stropowych wraz z pojedynczymi, zadeklowanymi pustakami na przeciwległych krańcach belek;
- ustawienie podpór pionowych (stempli) z odstępami co 2 metry;
- ułożenie pustaków stropowych;
- kontrola stabilności podpór oraz zachowania równych odstępów między belkami;
- ułożenie zbrojeń wieńców naściennych i żeber rozdzielczych;
- wylanie warstwy nadbetonu (klasa C12/15, ok. 0,08 m3 betonu na 1 m2 stropu);
- pielęgnacja stygnącego betonu.
Stropy Teriva Plus – istotne zasady
- Odcinek belki stropowej, oparty na murze (lub na konstrukcji nośnej), powinien wynosić od 8 do 15 cm;
- ściany stanowiące obrzeża stropu powinny zostać uzbrojone wieńcami żelbetowymi o szerokości min. 12 cm;
- zbrojenie wieńca: co najmniej 3 pręty ⌀ min. = 10 mm; strzemiona co 25 cm z prętów ⌀ min. = 4,5 cm;
- żebra rozdzielcze (w stropach o rozpiętości ponad 4,5 m) powinny mieć szerokość 10 – 12 cm, a ich zbrojenie powinno być wykonane z prętów ⌀ min. = 10 mm, połączonych strzemionami co 60 cm z prętów ⌀ min. = 4,5 cm;
- wykonana konstrukcja musi zostać obficie polana wodą bezpośrednio przed betonowaniem;
- należy stosować tzw. betonowanie ciągłe, wzdłuż belek, zalewając równocześnie belki, żebra, płyty nad pustakami oraz wieńce;
- równocześnie ze stropem powinny być betonowane wszelkie konstrukcje przylegające (schody, balkony etc.).
Przepisy oraz normy dotyczące stropów Teriva ulegają modyfikacjom. Obecne nazwy handlowe Teriva 4,0, Teriva 6,0 i Teriva 8,0 zastąpiły dawne: Teriva I, Teriva Nova, Teriva II i Teriva III. Inaczej wyliczana jest nośność stropów, a także doszedł wymóg dodatkowego zbrojenia przy podporach. Osoby, które wykonywały stropy Teriva według starych oznaczeń, powinny szczególnie uważnie zapoznawać się z dokumentacją.
Odpowiedź na pytanie: Teriva plus czy Monolit z pewnością teraz przyjdzie Ci łatwiej. Po dokładnym zbadaniu tematu pozostaje jedynie odpowiednie wykonanie konstrukcji stropowej.
Sprawdż naszą ofertę wyrobów betonowych!